Ustawa z 8 kwietnia 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa oraz niektórych innych ustawy przewiduje m.in.:
- w art. 2 – uchylenie art. 9521 § 5 k.p.c., zgodnie z którym licytacji lokalu mieszkalnego lub nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, które służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika, nie przeprowadza się w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii oraz 90 dni po jego zakończeniu;
- w art. 20 – uchylenie art. 15zzu ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych – zgodnie z którym, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 nie wykonuje się tytułów wykonawczych nakazujących opróżnienie lokalu mieszkalnego (z wyjątkami przewidzianymi w ustępie 2 tego przepisu).
Ustawa weszła w życie z dniem 15 kwietnia 2022 r.
Oznacza to, że obecnie dopuszczalne jest wykonywanie tytułów wykonawczych nakazujących opróżnienie lokalu mieszkalnego (tzw. eksmisja) oraz przeprowadzenie licytacji lokalu mieszkalnego lub nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, które służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika. Jeżeli chodzi o licytację wymienionych nieruchomości należy jednak pamiętać o pozostałych ograniczeniach. Zgodnie z art. 9521 § 1-4 k.p.c. termin licytacji takich nieruchomości wyznacza się na wniosek wierzyciela. Wierzyciel jest uprawniony do złożenia takiego wniosku wówczas, gdy wysokość egzekwowanej należności głównej stanowi co najmniej równowartość 1/20 części sumy oszacowania. Warunek ten nie znajduje zastosowania wówczas, gdy egzekwowana należność przysługuje Skarbowi Państwa, wynika z wyroku wydanego w postępowaniu karnym albo zgodę na wyznaczenie terminu licytacji wyraził dłużnik, do którego należy nieruchomość albo sąd. Jednak sąd wyraża zgodę na licytację wskazanych nieruchomości, jeżeli przemawia za tym wysokość i charakter dochodzonej należności lub brak możliwości zaspokojenia wierzyciela z innych składników majątku dłużnika.
Photo by MOHD AZRIN on Unsplash