Kara umowna najczęściej jest postrzegana – a jednocześnie wykorzystywana – jako instrument mający dyscyplinować kontrahenta do wykonania umowy (np. w umowie o roboty budowlane) – należycie, terminowo i starannie.

Aby jednak móc skorzystać z zastrzeżonej kary umownej należy:
- po pierwsze – uwzględnić karę umowną w umowie,
- po drugie – uwzględnić karę umowną w sposób prawidłowy.

Oznacza to, że:
– samo zamieszczenie w umowie postanowienia o karze umownej nie daje Ci jeszcze gwarancji, że jest ono skuteczne,
– postanowienia o karze umownej należy konstruować w sposób przemyślany, zgodny z prawem i skonkretyzowany.

Na co dzień jako radca prawny zajmuję się opiniowaniem umów, więc szczególną uwagę poświęcam temu zagadnieniu.

Najczęstsze błędy, jakie dostrzegam to:
1. brak wyraźnego zastrzeżenia kary umownej

2. brak jednoznacznego określenia wysokości kary umownej,

3. brak wyraźnego powiązania obowiązku zapłaty kary umownej z konkretnym przypadkiem naruszenia obowiązków umownych.

Jeżeli z umowy nie wynika w sposób jednoznaczny, kiedy, za co i w jakiej wysokości należna będzie kara umowna, może się okazać, że kara umowna nie została zastrzeżona skutecznie i druga strona nie będzie miała obowiązku jej zapłaty.

Nie pozostawiaj więc tak ważnych kwestii przypadkowi i zadbaj o to, aby Twoja umowa dawała Ci zabezpieczenie, którego oczekujesz.